نظریه ی انفجار بزرگ به طور خلاصه شروع جهان را نتیجه ی ضربه ی سنگینی از انبوه مواد دانسته که پس از این رخداد به تدریج سرد شده و بسط یافته اند. فرایند سرد شدن به تشکیل ذرات درون اتمی و به تبع آن ستارگان و سیارات و برخی پستانداران کمک کرده است. اگر چه در نظریه ی انفجار بزرگ مشکلاتی وجود دارد، اما تا کنون به ایده ای بهتر دست نیافته ایم بنابراین هنوز این نظریه را توضیحی منطقی برای شروع جهان می دانیم. از ایرادات گرفته شده به نظریه ی انفجار بزرگ می توان به مواردی اشاره کرد مانند:

• اینکه هیچ گونه نظری در مورد چیزی که باعث انفجاری این چنین بزرگ شود نداریم.
• جهان (تا جایی که شناخته شده) تقریبا دمایی یکسان دارد و این احتمال کم است که در نقطه ای شروع بعد از انفجار بزرگ، دما در پهنای جهان این چنین یکسان شود.

نظریه ی جدید، آغاز جهان را در نتیجه ی سقوط ستاره ای چهار بعدی می داند، سیاه چاله ای عجیب که مانند آن را حتی نمی توانیم تصور کنیم. توضیحی در این باره را با هم بخوانیم:

در این مدل، جهان سه بعدی فعلی ما تنها یک پوسته شناور می باشد که روی "جهانی حجیم" که چهار بعد مکانی دارد کشیده می شود. تیم تحقیقاتی به این نتیجه رسید که اگر این جهان حجیم ستارگان چهار بعدی خود را شامل می شد، برخی از آنها سقوط کرده و سیاه چاله های چهاربعدی خود را همانطوری تشکیل می داد که ستارگان بسیار بزرگ در جهان فعلی تشکیل می دهند؛ یعنی مانند اَبَر نواَخترها، که هنگام انفجار لایه های بیرونی خود را شدیداً پس زده و در همین زمان لایه های درونی آن داخل سیاه چاله ای سقوط می کنند. این ایده ی جدید می گوید که مرز سیاه چاله هایی که ما می شناسیم، همان سیاه چاله های سه بعدی موجود در جهان ما، پوسته ای دو بعدی دارند که به آن "افق رویداد" گویند. اما در صورت وجود سیاه چاله ای چهاربعدی پدیده ی افق رویداد سه بعدی خواهد بود و طبق مدل های آزمایشی تیم تحقیقاتی، سقوط ستاره ای چهاربعدی باعث پخش و فوران مواد به صورت افق رویدادی سه بعدی خواهد شد که به تدریج و در گذر زمان بسط خواهند یافت. چنین افق رویدادی می تواند جهان فعلی ما باشد.

این یک نظریه ی نوین است؛ مدل های محققان نشان داده که این ایده، نوید چیزی را در آینده می دهد، اما یافته های جدید برگرفته از آژانس فضائی اروپا، نوساناتی را در ریزموج های گذشته نشان داده است که با نظریه انفجار بزرگ هماهنگی داشته اما با نظریه سیاه چاله ی چهاربعدی ذکر شده انطباق ندارد. تیم تحقیقاتی مربوط می گوید که آنها همچنان در حال دستکاری مدل های خود هستند بنابراین هنوز چیزی قطعی نیست.

پس کتاب های درسی خود را دور نیاندازید؛ کسی نظریه ی انفجار بزرگ را رد نمی کند، بلکه احتمال وجود توضیحات دیگر نیز هست.